آشنایی با انواع تریگر و اهمیت آن در معاملات
کلمه تریگر در انگلیسی (Trigger) به معنای ماشه است و یکی از مهمترین اصول تحلیل تکنیکال میباشد. به بیان بسیار ساده، تریگر در واقع شرطی است که شما در زمان ورود به معاملات خود در نظر میگیرید. یعنی زمانی که قیمت به محدوده مدنظر شما میرسد تا وقتی که آن شرط رخ نداده باشد، شما وارد بازار نخواهید شد. حتی برای خروج نیز میتوان از تریگرها استفاده کرد. با این حال در این مطلب ما قصد داریم تا بیشتر به تریگرهای ورود (Entry Triggers) بپردازیم.
به طور کلی 3 نوع تریگر اصلی داریم:
- تریگرهای کندلی
- تریگرهای شکستی
- تریگرهای ساختاری
تریگرهای کندلی
زمانی که قیمت به ناحیه مدنظر شما رسید منتظر شکل گیری یک الگوی کندلی بمانید. به عنوان مثال زمانی که قیمت به یک ناحیه مقاومت یا عرضه رسید، میتوانید منتظر شکل گیری یک الگوی کندلی مثل پین بار نزولی (شوتینگ استار) یا پوشای نزولی (Bearish Engulfing) باشید و بعد از تثبیت آن در جهت فروش وارد بازار شوید.
تریگرهای شکستی
برای استفاده از این تریگر زمانی که قیمت به ناحیه مدنظر شما رسید، میتوانید به تایم فریمهای پایینتر رفته و وجود یک خط روند را بررسی کنید. در صورتی که خط روند در تایم فریم پایینتر شکسته شد، آنگاه میتوانید وارد بازار شوید. مثلا اگر در تایم فریم بالا قیمت به یک سطح حمایتی رسید، به تایم فریمهای پایینتر بروید و ببینید آیا خط روند نزولی در نزدیکی سطح حمایتی شکل گرفته است یا خیر. در صورتی که اینگونه بود، بعد از شکست خط روند میتوانید وارد پوزیشن خرید شوید.
تریگرهای ساختاری
گاهی اوقات زمانی که قیمت به ناحیه مدنظر شما میرسد، ممکن است یک الگوی خاص را مشاهده کنید. مثلا ممکن است بعد از رسیدن قیمت به ناحیه عرضه، یک الگوی سقف دوقلو، سر و شانه که نشانهای مبنی بر برگشت قیمت باشند را مشاهده کنید. حتی ممکن است ساختارهای قدرتمندتر مثل CHoCH را ببینید. تمامی این الگوها به دلیل اینکه احتمال برگشت قیمت را میدهند، میتوانند به عنوان تریگر ورود مورد استفاده قرار بگیرند.
در ادامه مثالهایی از تریگرهای کندلی، شکستی و ساختاری را در ویدئوی زیر خواهید دید.
استفاده از تریگرها و به طور کلی گرفتن تایید قبل از ورود به معاملات از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مطلب نیز سعی شد تا شما را با تریگرهای ورود متداول آشنا کنیم.
منتظر مطالب آموزشی بعدی آکادمی چارتیکس باشید…